Kitap hakkında: 2011 / Bir daksund tozlu bir yolun kenarında yavaşça koşuyordu. Kanatlar elbette iyi bir şeydir ve o kadar da kirli değildir, ancak onları çırpmak o kadar yorucudur ki, sürekli yemek yemek istersiniz. Şimdi acilen bir şeyler yemem gerekiyor. Ve süngü... kalorisi yüksek ama tatsız. Herkese göre değil, baharatlı yiyecekleri tercih edenler için. Havyarı bitirmek için zamanım olmaması çok yazık. Grenli... Her yumurta dilin üzerinde patlıyor, ağzı lezzetli yağlı meyve suyuyla dolduruyor... Uzun burnunu hareket ettirerek havayı kokladı. Peki hangi yenilebilir yiyecekler mevcut? Sol tarafta tarla mutfağından gelen kokuları alabiliyorsunuz. Hayır, bu işe yaramayacak, daksundların hassas bir midesi vardır ve yulaf ezmesine ve arpaya alışık değildirler. Bırakın kendileri yesinler vejetaryenler. Ya da hemen ileride otlayan bir koyun sürüsü var. Ve ilginç olan, genç bir kuzunun eyeri, iyi soslu ve yalnız…. Şiir! Beden ve ruh şöleni! Ama nasıl pişirirseniz pişirin, at etini yemek mümkün değil. Biraz serttir ve sürekli olarak bağlantı elemanlarına veya üzengilere takılıp kalırsınız..